Zaliczki na środki trwałe w budowie prezentuje się na dzień bilansowy w wartości środków pieniężnych przekazanych wykonawcom i dostawcom na poczet dostaw związanych z budową, zakupem lub ulepszeniem środków trwałych, czyli w wartości nominalnej. W sytuacji gdy jednostka wpłaciła zaliczkę na środek trwały w obcej walucie przed dniem bilansowym, a zrealizowanie dostawy, na poczet której wpłacono zaliczkę odbędzie się w następnym roku obrotowym, kwotę tej zaliczki wycenia się ponownie na dzień bilansowy według średniego kursu NBP obowiązującego na ten dzień. Składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów wycenia się bowiem na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez NBP (por. art. 30 ust. 1 ustawy o rachunkowości).
Należy pamiętać, że jednostki, które zapisały w swoich zasadach (polityce) rachunkowości, że stosują Krajowe Standardy Rachunkowości w stosunku do środków trwałych w odniesieniu do wyceny środków trwałych - w tym zapłaconych zaliczek na środki trwałe - powinny stosować zapisy Krajowego Standardu Rachunkowości nr 11 "Środki trwałe" (KSR nr 11). W takich jednostkach zaliczki na środki trwałe przekazane w obcej walucie przedstawia się w bilansie w kwocie przeliczonej na złote, po jakiej zostały wprowadzone do ksiąg rachunkowych. Jeżeli nastąpi zmiana kursu, to wyceny tej nie uaktualnia się na dzień bilansowy. Jak wynika bowiem z pkt 6.18 KSR nr 11, zaliczki udzielone na poczet pozyskania środka trwałego, wyrażone w walucie obcej - przelicza się na walutę polską jedynie na moment ich przekazania. Ze względu na ich treść ekonomiczną nie dokonuje się ponownej wyceny przekazanych zaliczek, ani na dzień bilansowy, ani na dzień przeprowadzenia transakcji zakupu (przyjęcia dostawy).
| ||||||||||||
|
||||||||||||
